Είδα ένα εφιάλτη πρόσφατα που περιγράφει μια άλλη πραγματικότητα: η Ελλάδα έκανε στάση πληρωμών και κήρυξε πτώχευση ημέρες εορτών. Η κατάρρευση της οικονομίας μας δημιούργησε ντόμινο καταρρεύσεων στα υπόλοιπα «γουρούνια» της μεσογείου (PIGS – Portugal, Italy, Greece, Spain) καθώς οι κερδοσκόποι τραπεζίτες με την ευλογία των αξιολογητών βρήκαν την ευκαιρία να χτυπήσουν στον αδύναμο Ευρωπαϊκό Νότο.
Το ντόμινο συνεχίστηκε σε Ιρλανδία και Μεγάλη Βρετανία. Η καρδιά της Ευρώπης είχε περικυκλωθεί από μια νέα επιδημία: η «γρίπη των χοίρων» του Νότου απειλούσε στην κατάρρευση ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Κ όμως ο εφιάλτης δεν έγινε πραγματικότητα καθώς το ευρωπαϊκό όνειρο κατάφερε να συνταχθεί απέναντι στους καιροσκόπους οίκους αξιολόγησης.
Στην πραγματικότητα, οι Βρυξέλλες θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα, όχι γιατί γουστάρουν ήλιο και θάλασσα το καλοκαίρι αλλά γιατί αντιμετωπίζουν συνειδητά το πάθημα της Ελλάδας ως μάθημα παγκόσμιας πολιτικής στρατηγικής που γεννά ακόμη και την ανάγκη για τη θέσπιση ευρωπαϊκού ανεξάρτητου και αμερόληπτου συστήματος αξιολόγησης επιδόσεων των κρατών, ως απάντηση στην εξάρτηση από τους κερδοσκόπους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Πως καταφέρνουμε πάντα σα χώρα να γινόμαστε από άσωτοι υιοί ευεργέτες και τανάπαλιν…
Ευτυχώς δεν επτωχεύσαμεν… σε παράφραση της αξιομνημόνευτης φράσης του Χαρίλαου Τρικούπη, του μοναδικού πραγματικού μεταρρυθμιστή και εκσυγχρονιστή πολιτικού της Ελλάδος μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, αλλά τα προβλήματα εδώ και παραπάνω από ένα αιώνα δυσεπίλυτα: αναξιοπιστία της κοινοβουλευτικής λειτουργίας, γραφειοκρατική δημόσια διοίκηση και ελλιπή οικονομικά.
Μια χώρα πολιτικά στείρα και ανίκανη να τιθασεύσει τη διαφθορά, να επαναφέρει την πολιτική αξιοπιστία, να περιορίσει τη δημόσια σπατάλη και τη φοροδιαφυγή. Μια χώρα αδαής που κατέβασε τα παντελόνια μπροστά στα μάτια διεθνών προπαγανδιστικών μίντια και κερδοσκόπων οίκων αξιολόγησης, διαλαλώντας στην υφήλιο πόσο κλέφτες, ασυνείδητοι κι ανέντιμοι είμαστε σαν Έλληνες, απειλώντας συνάμα και το ευρωπαϊκό δημιούργημα.
Πολιτική «καρότου και μαστιγίου», λοιπόν, οι Ευρωπαίοι έναντι της Ελλάδας με μαζικές δηλώσεις στήριξης της ελληνικής οικονομίας στον έξω κόσμο αλλά και αυστηρές προειδοποιήσεις στα ενδότερα για μεταρρυθμίσεις μέχρις ότου η Ελλάδα μας να μάθει να λύνει μόνη της τα χρόνια προβλήματά της.
Ευτυχώς δεν επτωχεύσαμεν… αλλά δε μας φοβίζουν οι έλεγχοι κι οι υποβαθμίσεις. Ας έρχονται τα κλιμάκια του ΔΝΤ ανά τρεις μήνες. Ας γράφει ο κάθε αναλυτής των μεγάλων και «έγκυρων» οίκων αξιολόγησης, οι οποίοι γνώριζαν αλλά δε μαρτύρησαν ποτέ την παγκόσμια χρηματοπιστωτική θύελλα των τελευταίων ετών, ότι είμαστε η ντροπή της ευρωζώνης. Εξάλλου έχει αποτυπωθεί πια βαθιά στην εθνική συνείδηση η εικόνα, που διανύει το χρόνο της εθνικής μας ύπαρξης εδώ και διακόσια σχεδόν χρόνια, του «εκπνέοντος κτήνους» περικυκλωμένο από τα μαύρα κοράκια που είναι έτοιμα να το κατασπαράξουν.
Αντί ευχής για το νέο έτος: περιμένω τη μέρα που «θα διασχίσω ένα πρωινό τον κόσμο / και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο. Γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο / είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος / ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας»
Στέρεο Νόβα, Ένα κλεμμένο ποδήλατο
Το ντόμινο συνεχίστηκε σε Ιρλανδία και Μεγάλη Βρετανία. Η καρδιά της Ευρώπης είχε περικυκλωθεί από μια νέα επιδημία: η «γρίπη των χοίρων» του Νότου απειλούσε στην κατάρρευση ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Κ όμως ο εφιάλτης δεν έγινε πραγματικότητα καθώς το ευρωπαϊκό όνειρο κατάφερε να συνταχθεί απέναντι στους καιροσκόπους οίκους αξιολόγησης.
Στην πραγματικότητα, οι Βρυξέλλες θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα, όχι γιατί γουστάρουν ήλιο και θάλασσα το καλοκαίρι αλλά γιατί αντιμετωπίζουν συνειδητά το πάθημα της Ελλάδας ως μάθημα παγκόσμιας πολιτικής στρατηγικής που γεννά ακόμη και την ανάγκη για τη θέσπιση ευρωπαϊκού ανεξάρτητου και αμερόληπτου συστήματος αξιολόγησης επιδόσεων των κρατών, ως απάντηση στην εξάρτηση από τους κερδοσκόπους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Πως καταφέρνουμε πάντα σα χώρα να γινόμαστε από άσωτοι υιοί ευεργέτες και τανάπαλιν…
Ευτυχώς δεν επτωχεύσαμεν… σε παράφραση της αξιομνημόνευτης φράσης του Χαρίλαου Τρικούπη, του μοναδικού πραγματικού μεταρρυθμιστή και εκσυγχρονιστή πολιτικού της Ελλάδος μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, αλλά τα προβλήματα εδώ και παραπάνω από ένα αιώνα δυσεπίλυτα: αναξιοπιστία της κοινοβουλευτικής λειτουργίας, γραφειοκρατική δημόσια διοίκηση και ελλιπή οικονομικά.
Μια χώρα πολιτικά στείρα και ανίκανη να τιθασεύσει τη διαφθορά, να επαναφέρει την πολιτική αξιοπιστία, να περιορίσει τη δημόσια σπατάλη και τη φοροδιαφυγή. Μια χώρα αδαής που κατέβασε τα παντελόνια μπροστά στα μάτια διεθνών προπαγανδιστικών μίντια και κερδοσκόπων οίκων αξιολόγησης, διαλαλώντας στην υφήλιο πόσο κλέφτες, ασυνείδητοι κι ανέντιμοι είμαστε σαν Έλληνες, απειλώντας συνάμα και το ευρωπαϊκό δημιούργημα.
Πολιτική «καρότου και μαστιγίου», λοιπόν, οι Ευρωπαίοι έναντι της Ελλάδας με μαζικές δηλώσεις στήριξης της ελληνικής οικονομίας στον έξω κόσμο αλλά και αυστηρές προειδοποιήσεις στα ενδότερα για μεταρρυθμίσεις μέχρις ότου η Ελλάδα μας να μάθει να λύνει μόνη της τα χρόνια προβλήματά της.Ευτυχώς δεν επτωχεύσαμεν… αλλά δε μας φοβίζουν οι έλεγχοι κι οι υποβαθμίσεις. Ας έρχονται τα κλιμάκια του ΔΝΤ ανά τρεις μήνες. Ας γράφει ο κάθε αναλυτής των μεγάλων και «έγκυρων» οίκων αξιολόγησης, οι οποίοι γνώριζαν αλλά δε μαρτύρησαν ποτέ την παγκόσμια χρηματοπιστωτική θύελλα των τελευταίων ετών, ότι είμαστε η ντροπή της ευρωζώνης. Εξάλλου έχει αποτυπωθεί πια βαθιά στην εθνική συνείδηση η εικόνα, που διανύει το χρόνο της εθνικής μας ύπαρξης εδώ και διακόσια σχεδόν χρόνια, του «εκπνέοντος κτήνους» περικυκλωμένο από τα μαύρα κοράκια που είναι έτοιμα να το κατασπαράξουν.
Αντί ευχής για το νέο έτος: περιμένω τη μέρα που «θα διασχίσω ένα πρωινό τον κόσμο / και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο. Γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο / είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος / ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας»
Στέρεο Νόβα, Ένα κλεμμένο ποδήλατο
