Αν όσ'απόχτησες μπορείς σ'ένα σωρό μαζί να τα μαζέψεις και δίχως φόβο μονομιάς κορώνα ή γράμματα όλα να τα παίξεις και να τα χάσεις
Κι απ'αρχής ατράνταχτος να ξεκινήσεις πάλι και να μη βγάλεις και μιλιά ποτέ γι αυτό τον ξαφνικό χαμό σου
Αν νεύρα και καρδιά μπορείς και σπλάχνα και μυαλό και όλα να τα σφίξεις να δουλέψουν ξαναρχής κι ας είναι από πολύ καιρό σωσμένα
Και να κρατιέσαι πάντα ορθός όταν δεν σου'χει τίποτα απομείνει, παρά μονάχα η θέληση κράζοντας σε αυτά "Βαστάτε"
Ρ. Κίπλινγκ, 1895
